Przewodnik po statystykach vol. 3

Jaki AST% miał Steve Nash? Kto zanotował najwyższy ORtg i DRtg? I czym w ogóle są te dziwne skróty? Zamierzam trochę to rozjaśnić w trzeciej odsłonie przewodnika po statystykach.

 

AST% – Assist Percentage

Przecież mamy w box score asysty, liczymy średnią ze wszystkich rozegranych meczów. Po co więc kolejna, z pozoru nieistotna, statystyka? Na AST% nie wpływa szybkość gry ani minuty na parkiecie dla zawodnika. Inaczej mają się „zwykłe” asysty. Zawodnik drużyny, która gra na wysokich obrotach, w szybkim tempie, będzie miał więcej okazji do tego, aby podciągnąć sobie cyferki w linijce. A to z oczywistych względów wpłynie na ilość asyst na mecz oraz ilość asyst na minutę. Jeżeli ten sam gracz w danym spotkaniu spędzi na boisku 20 minut, będzie miał automatycznie mniej szans na wygenerowanie imponującej statystyki, niż gdyby przebywał na parkiecie o 10 minut dłużej. To wydaje się logiczne, prawda?

Z pomocą przychodzi AST%, czyli wskaźnik, który liczony jest ze składowych takich jak: asysty, indywidualnie zagrane minuty, minuty zespołu, skuteczne rzuty indywidualne oraz drużyny. Statystyka ta pozwala oszacować jaki procent wykonanych rzutów przez kolegów z zespołu był asystowany przez tego konkretnego zawodnika, któremu się przyglądamy. Skuteczność zespołu wpływa na procent asyst gracza, dlatego wskaźnik ten nie jest doskonały. Może być tak, że asystujący wykonuje bardzo dokładne podania, ale jego zespół nie trafia.

Liderem klasyfikacji pod kątem AST% był Russell Westbrook z 57.3%, który będąc na boisku asystuje przy ponad połowie rzutów, które wpadły do kosza. Jest gigantyczna różnica między pierwszym miejscem w tabeli, a piątym, na którym znajduje się LeBron James z wynikiem 41.3%. Co ciekawe, Westbrook „wykręcił” lepsze procenty niż sam guru podawania Steve Nash, którego najlepszym wynikiem było 53.1% w sezonie 2011/12 w barwach Phoenix Suns.

 

ORtg – Offensive Rating / DRtg – Defensive Rating

Offensive Rating to ilość punktów, które gracz rzuciłby na sto posiadań. Statystyka pozwala na oszacowanie jak skuteczny byłby zawodnik, któremu się przyglądamy. Oprócz tego, że możemy wykorzystać tę miarę do określenia możliwości indywidualnych, możemy ją odnieść także do drużyny (w sezonie 2016/17 liderem byli Golden State Warriors z wynikiem 116.26). Istnieje również ORtg/A, czyli miara biorąca jeszcze pod uwagę siłę zespołów, przeciwko którym grała sprawdzana przez nas drużyna. Nie ma tu absolutnie żadnych rozbieżności względem liderów.

Warto zwrócić uwagę na to, że na górze tabeli często plasują się centrzy, którzy mają niski USG% (procent z jakim dany gracz jest zaangażowany w zagrywki zespołu; więcej tutaj). Ale gdy spojrzymy sobie na tabelę pod kątem ORtg z założeniem, że sprawdzamy miarę tylko na graczach, którzy spędzili na parkiecie minimum 15 minut, to okaże się, że pierwsze sześć miejsc jest okupowanych przez starterów Golden State Warriors oraz Chrisa Paula:

Defensive Rating to z kolei miara pozwalająca na oszacowanie ile punktów zawodnik oddaje przeciwnikom na sto posiadań. Liczą się tylko te rzuty zakończone punktami, które wpadły do kosza po defensywnych błędach. Nie bierzemy więc pod uwagę rzuconych punktów przeciwko całemu zespołowi, jedynie przeciwko temu konkretnemu zawodnikowi. Im niższy DRtg tym lepiej – oznacza to w praktyce, że szacuje się, że drużyny rzucają Y punktów przeciwko graczowi Z. Miarę możemy odnieść zarówno indywidualnie do zawodnika, jak i do całego teamu.

W sezonie 2016/17 drużyną z najlepszym DRtg było San Antonio Spurs (104.25), a zaraz za nimi Golden State Warriors (113.43). Na końcu tabeli natomiast uplasowali się Los Angeles Lakers (113.72), a po piętach deptali im Denver Nuggets (113.43). Warto zwrócić uwagę, że na Basketball Reference dostępna jest także miara DRtg/A. Tak jak w przypadku Defensive Rating, zakłada też czynnik siły przeciwnika. I tak, gdy spojrzymy na DRtg/A zespołów to liderzy początku i końca tabeli pozostają niezmienni.

Ustawiając filtry na starterów, którzy zagrali powyżej połowy meczów w sezonie, indywidualnie najlepszy DRtg ma Draymond Green. Na sześciu pierwszych graczy w tabeli jest aż czterech z Bay Area i dwóch z Salt Lake City.

 

PPP – Points Per Possession

PPP, czyli inaczej ilość punktów zdobytych na posiadanie. Statystyka pozwala na oszacowanie skuteczności zawodnika oraz drużyny, ale i sprawdzenie tego pod kątem zagrywek. NBA dostarcza te dane dopiero od sezonu 2015/16, więc niestety nie zobaczymy ile punktów na posiadanie zdobywa Tim Duncan w post up albo Kobe Bryant po fadeawayach.

Nie będę Wam psuć zabawy, dlatego nie umieszczę tu liderów zagrywek. Tutaj możecie sprawdzić jak zawodnicy sprawują się w pick-and-rollu, post up, transition, spot up, izolacjach itd. Proponuję ustawić filtr na minimum połowę sezonu na parkietach NBA (GP > 42), ponieważ potem wychodzą takie rzeczy jak Archie Goodwin w roli lidera w zagrywce spot up lub Dahntay Jones w transition.